Honduras, een prachtig land met vele uitdagingen!

Ik ben nu al meer dan een maand in Honduras, een land met zoveel mooie natuurgebieden, culturele gebruiken en lieve mensen. De afgelopen weken is er veel vooruitgang geboekt in ons onderzoek. We hebben vele interviews afgenomen met de kinderen van verschillende woonhuizen (woonhuizen beschreven in vorige blog) in samenwerking met Bas en een andere vrijwilliger die erg goed Spaans spreekt en een goede band heeft met de kinderen. Verder hadden we een geweldige avond theater, zoals jullie op Facebook al voorbij hebben zien komen, met de kinderen van Pronino. Evelyne (een Nederlandse vrijwilligster) had prachtige theaterstukken gemaakt met de kinderen en deze werden ten uitvoering gebracht. De avond werd aangevuld met rap, zang en kinderen met vele talenten. Er brak een moment waar de Punta werd gedanst, hierbij zocht met vrijwilligers. Alle kinderen keken naar ons en zeiden: Vamos, bailando. En wij dachten, ojee ... want deze dans is er lastig en anders dan dansen in onze cultuur. En met anders, bedoel ik echt: ANDERS. Uiteindelijk bezweken we onder de lieve kindergezichtjes en besloten we het podium op te gaan. Eerst gekeken wat het was, en mennnn wat gingen die voeten snel. Uiteindelijk danste we mee en de zaal schreeuwde het uit, het was heel grappig en daarna had ik zere voeten van de snelle bewegingen. Mijn Nederlandse schaatsheupen houden de latijnse heupen echt NIET bij maar het was een prachtige ervaring en de kinderen vonden het geweldig. Na deze avond begon ons weekend. Hierin heb ik vooral veel aan mijn scriptie gezeten, deze moest de week erna ingeleverd worden. Na het weekend begonnen twee drukke, maar ontzettend leuke, dagen op Flores. Op maandag en dinsdag waren er twee sportdagen. De avond ervoor hadden we met zijn alle gebrainstormd voor leuke sportieve activiteiten. Zoals vaak in Honduras, was er een rooster en was de ochtend al ingedeeld, ingeburgerd als we nu al zijn besloten we de middag dan sportief en leuk in te richting. Op maandag gingen we met de kinderen touwtrekken, dit was ontzettend leuk om te zien. De kracht en wil om te winnen was er bij beide partijen! Aan de andere kant van het veld werd hierna lummelen in een kring gedaan. De rest van de middag bestond uit een voetbaltoernooi waarbij de kinderen echte voetbalkleding en schoenen aan mochten. Dit vonden ze helemaal geweldig. Voor de kinderen die niet wilde sporten waren er andere activiteiten: bordspelen, tekenen of andere spelletjes die ze konden spelen. Dinsdag was nog een sportdag, op dinsdag werd er flessenvoetbal georganiseerd, wat de kinderen lastig vonden maar wel erg leuk en estafette. De kinderen vonden dit moeilijk, maar na een paar keer ging het steeds beter en begonnen ze het steeds leuker te vinden. De dag werd afgesloten met nog een voetbaltoernooi. Woensdag gingen we weer naar de jongens toe, zelf heb ik toen geassisteerd met de Engelse les van een vrijwilliger uit Australië, hiervan leer ik zelf meer Spaans :). Op donderdag heb ik no-life gewerkt aan mijn scriptie, dit omdat ik mee wilde naar La Ceiba dit weekend en hiervoor nog veel moest doen. Op vrijdag gingen we weer naar de jongens. Op vrijdag is de bakker open, wat ik soms doe is koekjes kopen voor de kinderen en dit met zijn alle gezellige opeten, ook hebben we een Hondurees kaartspel gespeeld. Het was een drukke maar ontzettend leuke week. Helaas moesten we in deze week ook afscheid nemen van Evelyne :(.

La Ceiba:

Het weekend stond in het teken van La Ceiba. Angela, een vriendin van ons de we hebben ontmoet in Roatan, had ons uitgenodigd voor een weekendje naar Pico Bonito. Een prachtige natuuromgeving. Het regende heel hard dit weekend, maar hierdoor werd het heel gezellig en knus. We hebben allereerst bij aankomst kennis gemaakt met de vrienden van Angela en zijn hierna wat gaan eten in het huis in de berg. Vanuit het huis had je uitzicht op een berg met een waterval het was prachtig en leek zo onwerkelijk. Na de lunch gingen we hiken, we liepen in de jungle en langs een prachtige waterval waar we ook even in zijn gegaan. Een douche in een waterval is geweldig! Het was een heel avontuur. We zijn in totaal bijna 2 uur weggeweest. We besloten die dag niet te raften vanwege het onstuimige weer en water. Na een douche en een heerlijke Hondurese maaltijd, wauw Hondurese kunnen koken, hebben we gezongen, speelde Tom gitaar en hadden we een heerlijke middag. Tegen 5en gingen we naar een barretje en konden we de rivier prachtig zien, de stroom viel uit omdat een boom op de elektriciteitsdraden viel. Dit maakte het s' avonds extra knus. We hebben nog heerlijk gegeten en gekletst en zijn toen gaan slapen. De volgende dag gingen we raften. Wat een beleving! Het was ontzettend gaaf om te doen, we gingen van de bergen richting de zee. We kwamen dorpjes tegen die er prachtig uitzagen en zagen verschillende vogels en prachtige natuur! Ik zal kijken of ik foto's kan uploaden hiervan want mijn PC is gecrasht (helaas). Manon heeft deze op een stick staan dus anders krijgen jullie ze nog van mij tegoed :). Na het raften was het alweer tijd om naar huis te gaan. Het was een geweldig weekend met geweldige mensen. Mijn scriptie is ook op tijd ingeleverd trouwens :) haha.

Na dit geweldige weekend begon weer een geweldige week met de kinderen van Pronino die mij altijd weer een geweldig gevoel geven en me altijd laten lachen. Deze week is veel gewerkt aan het onderzoek, de theorie en methode bijvoorbeeld. Ook zijn we begonnen met onze vaste roosters, wat ik persoonlijk wel fijn vind! Op maandag zijn we naar de meiden gegaan en hebben we met hen gezongen, verder hebben we Yoga gedaan met de meiden. Nicolas nam hierin de leiding en leerde ons hierdoor ook wat. Na de Yoga werd er Engels les gegeven. De meiden zijn heel erg goed in leren en willen dit ook graag. Op dinsdag zijn Manon en ik met Dona Ileen (onze mams in Honduras) naar de verjaardag van haar kleindochter gegaan. En hele ruimte in de KFC was afgehuurd en het thema was Frozen. Er hing een prachtige Pinata van Elsa. Het contrast tussen deze kinderen en de kinderen van Pronino was erg groot. Wel was het een prachtige ervaring om een verjaardag in een andere cultuur mee te maken. Zo maken ze hier de cadeaus niet gelijk open maar wordt dit thuis gedaan. In de middag heb ik wederom geholpen met de Engelse lessen, welke super goed gingen en leuk waren om te doen, ook werd er weer gevoetbald en heb ik de eerste voorbereidingen getroffen voor de muzieklessen en het uiteindelijke kerstconcert dat ik graag zou willen geven :) Donderdag wederom naar de meiden, hiervoor voorbereidingen getroffen om het lied; let it go in het spaans te zingen, kringspellen gedaan en filmpjes gekeken. Met onze Hondurese moeder zijn we donderdagavond weg geweest en hebben we de prachtige de cultuur ervaren. Er was een zanger, veel muziek en er waren lekkere Hondurese hapjes. Platano's (bananen gebakken maar geen zoete) en tortilla met een soort bonenpasta jummie! Het was erg gezellig. Vrijdag nam Tania een medewerkers van Pronino ons mee naar San Pedro de "gevaarlijkste" stad van de wereld. Het contrast in een Mall en de straten in El progresso is groot. De mall was klein Amerika midden in Honduras. Soms is een beetje Westers wel fijn, maar dit contrast was mega. Het weekend begon met Halloween, we gingen met Lariza mee naar een party in Honduras. Iedereen kan hier dansen, de liedjes waren voornamelijk Salsa of andere Latijns-Amerikaanse genres. Er werd wederom Punta gedanst, wat ik nog steeds apart vind. Het geeft mij zelfs wat schaamte om ernaar te kijken. De rest van het weekend was rustig. Op zondagochtend hebben we een Amerikaanse ontbijt gehad en zijn we s' avonds naar de kerk gegaan met Dona Ileen, prachtig om deze cultuur te ervaren, en de zang was ook mooi. Daarna lekker wat gegeten met zijn alle.

Nu begin ik weer aan mijn volgende week, de tijd gaat zo snel en ik kom steeds meer in de cultuur. Ik heb het erg naar mijn zijn, natuurlijk mis ik wel mensen uit Nederland maar gelukkig bestaat er whatsapp en Facebook en is een berichtje sturen mogelijk :) Vanmiddag gaan we naar de meiden toe en deze week maken we er weer een geweldige week van!

Tot de volgende blog!
Xxxx Sanne